“Ik werk op een locatie die pas sinds juli 2018 open is”, vertelt Esther. “Er zijn meer organisaties die een vergelijkbare vorm van begeleid wonen aanbieden. Het unieke van de Perspectiefhuizen in Woerden is dat ze zo dicht bij elkaar staan. Dat is een bewuste keuze voor een nieuwe aanpak. De eerste twee huizen staan in een rijtje naast elkaar, het derde huis staat er iets achter.”
Het lijkt een onbetekenend verschil, maar juist omdat de drie perspectiefhuizen zo dicht bij elkaar staan, stromen jongeren makkelijker door van de ene naar de andere fase. “In een volgende fase verwachten we meer zelfstandigheid van de jongeren”, vertelt ze. “Als dat samengaat met wennen aan een hele nieuwe omgeving en allemaal nieuwe gezichten, duurt het langer voor iemand zich weer thuis voelt. Nu blijven ze in dezelfde straat wonen, zien dezelfde gezichten om zich heen en houden hun eigen mentor. Dat vergroot hun gevoel van veiligheid.”
In het eerste huis is 24 uur per dag begeleiding aanwezig is. In het tweede, waar Esther werkt, alleen van 15.00 tot 23.00 uur. Blijft het goed gaan dan stromen ze door naar fase 3 en verhuizen naar het derde Perspectiefhuis. Daar is nog minder begeleiding; het is de laatste stap naar zelfstandig wonen. Esther: “Leuk om te zien hoe de tieners leren van deze plek een eigen thuis te maken. Mooi dat we dat met elkaar kunnen bereiken en hen op deze manier een stapje verder kunnen helpen.”
Dit werk kan zwaar zijn. Esther: “Als je bij jongeren sterke weerstand voelt die langer aanhoudt, om dan je rust te behouden, vraagt veel geduld. Het is ook moeilijk als je niet tot ze doordringt, als zij zichzelf afsluiten. Deze jongeren hebben vertrouwen nodig. Dat wij hen vertrouwen geven, maar ook dat zij ons vertrouwen kunnen. Zo leren zij om later alleen in de samenleving te staan.”
“Timon heb ik leren kennen als een prettige en zeer professionele organisatie met heel gedreven mensen. Zij hebben passie voor hun werk. Je merkt dat het verder gaat dan werk en ook wordt gezien als een christelijke taak: de zorg voor een ander. Daardoor gaan zij net een stapje verder.”
